Przed nami marzec - miesiąc w którym możemy poczuć delikatny powiew wiosny. W tym miesiącu najbardziej odczujemy wydłużający się dzień. W okresie równonocy dnia przybywa nam najszybciej a dodatkowo mamy zmianę czasu na letni, gdzie przestawiamy zegarki o godzinę do przodu.
Miejmy nadzieję, że chociaż w marcu dopiszę pogoda i będziemy mogli coś poobserwować. Tą zimę kompletnie popsuła nam pogoda. W całym kraju dominowały głównie dni pochmurne :(.
1. Wschody i zachody Słońca.
Polska Północna (Gdańsk)
1 marca
Wschód: 6:37
Zachód: 17:19
Długość dnia: 10h 42m
Długość nocy: 13h 18m
31 marca (już po zmianie czasu na letni)
Wschód: 6:24
Zachód: 19:17
Długość dnia: 12h 53m
Długość nocy: 11h 07m
W ciągu miesiąca dzień wydłuży się aż o 2h 11m.
Polska Środkowa (Warszawa)
1 marca
Wschód: 6:25
Zachód: 17:12
Długość dnia: 10h 47m
Długość nocy: 13h 13m
31 marca (już po zmianie czasu na letni)
Wschód: 6:16
Zachód: 19:05
Długość dnia: 12h 49m
Długość nocy: 11h 11m
W ciągu miesiąca dzień wydłuży się aż o 2h 02m.
Polska Południowa (Zakopane)
1 marca
Wschód: 6:25
Zachód: 17:20
Długość dnia: 10h 55m
Długość nocy: 13h 05m
31 marca (już po zmianie czasu na letni)
Wschód: 6:22
Zachód: 19:07
Długość dnia: 12h 45m
Długość nocy: 11h 15m
W ciągu miesiąca dzień wydłuży się aż o 1h 50m.
W nocy z 24 na 25 marca będziemy mieli zmianę czasu zimowego na letni.
Równonoc wiosenna nastąpi dokładnie 20 marca po godzinie 17, gdy Słońce znajdzie się na linii przecięcia się równika z ekliptyką.
Na początku Marca Słońce znajdzie się w konstelacji Wodnika, a w połowie miesiąca przemknie do Ryb.
2. Księżyc
2 marca - Pełnia. 🌕
9 marca - Ostatnia kwadra. 🌗
17 marca - Nów. 🌑
24 marca - Pierwsza kwadra. 🌓
31 marca - Pełnia. 🌕 Będzie to zjawisko tzw. "blue moon", kiedy to w miesiącu dwa razy wypada pełnia Księżyca. Nazwa może być myląca, gdyż nic nie ma wspólnego z kolorem niebieskim.
Ciekawostka: W języku angielskim istnieje powiedzenie "once in a blue moon", co w polskim znaczeniu to to samo co "raz na ruski rok", czyli baaardzo rzadko.
Bezksiężycowe noce wypadną na środek miesiąca i wtedy najlepiej zaplanować obserwacje obiektów głębokiego nieba (galaktyki, mgławice itp.). Początek i koniec miesiąca nieboskłon rozświetli nam jasny Księżyc.
3. Gwiazdozbiory.
Marzec to ostatni dzwonek, by jeszcze zdążyć zaobserwować zimowe obiekty takie jak np. Wielka Mgławica w Orionie, Mgławica Kraba czy całą gamę gromad otwartych w gwiazdozbiorze Jednorożna i Wielkiego Psa.
Powoli będziemy się żegnać z gwiazdozbiorami zimowymi, gdyż już po zajściu nocy astronomicznej Orion przekroczył już środek południowego horyzontu.
Niebo 15 marca, godz. 20:00 |
Po 20:00 nieboskłon zostaje powoli zajmowany przez konstelacje wiosenne. Dość wysoko nad południowo-wschodnim horyzontem odnajdziemy Lwa oraz Raka, a niżej odnajdziemy Hydrę.
W gwiazdozbiorze Raka odnajdziemy piękną i dużą gromadę otwartą M44, którą najlepiej widać w lornetce przy niewielkim powiększeniu.
Na wschodzie pojawia się również gwiazdozbiór Panny, a bardziej na północ odnajdziemy jasną gwiazdę Arktura z Wolarza oraz powoli wschodzącego Herkulesa oraz Koronę Północną. Wielka Niedźwiedzica unosi się aż do zenitu.
Widoczny jest jeszcze słabszy pas Drogi Mlecznej, który schodzi coraz niżej.
Bliźnięta, Byk oraz Woźnica przesuwają się już na północny zachód.
Niebo 16 marca, godz. 0:00 |
W późnych godzinach nocnych znów pojawia się Wega, jedna z gwiazd Trójkąta Letniego. Gwiazdozbiory zimowe już zaszły. Na zachodzie ujrzymy nisko nad zachodnim horyzontem Procjona z gwiazdozbioru Małego Psa, oraz schodzące Bliźnięta z Woźnicą.
Idealny czas na podziwianie ogromnej ilości galaktyk w gwiazdozbiorze Panny, Lwa, Warkocza Bereniki czy Wielkiej Niedźwiedzicy, których dość spora ilość jest w zasięgu nawet już niewielkich teleskopów. Dość wysoko zaczyna być widoczna gromada kulista M13, największa gromada kulista północnego nieba.
16 marca, niebo nad ranem - godz. 4:00 |
Nad wschodnim horyzontem ujrzymy asteryzm Trójkąta Letniego (Wega z Lutni, Deneb z Łabędzia i Altair z Orła).
Widać także konstelację Wężownika a letni Strzelec ledwo co majaczy bardzo nisko nad horyzontem.
Zaczyna znów pojawiać się jasny pas Drogi Mlecznej.
Światło zodiakalne.
Zaczyna się okres, w którym będziemy mogli zaobserwować tzw. światło zodiakalne. Wygląda ono jak rozciągnięte pojaśnienie nad zachodnim horyzontem wzdłuż ekliptyki. Intensywność światła zodiakalnego jest największa, gdy odległość kątowa od Słońca jest najmniejsza.
Dlatego najlepsze warunki są jesienią tuż nad ranem i wiosną tuż po zachodzie gdy także nachylenie ekliptyki do horyzontu jest największe. Jednak by je ujrzeć potrzebujemy bardzo ciemnego i przejrzystego nieba.
Światło zodiakalne na wieczornym niebie. Źródło: http://www.krosno.ptma.pl Autor: Mariusz Świętnicki. |
4. Planety.
Wenus i Merkury - na początku miesiąca na wieczornym niebie czeka nas ciekawy spektakl. Na wieczorne niebo pojawia się jasna Wenus, a także obok niej widoczny będzie Merkury.
Do największego zbliżenia dojdzie 3 marca wieczorem. Będą w odległości ok. 1 stopnia od siebie. |
By ujrzeć 2 obiekty, trzeba wyjść jeszcze o zmroku, moment po zachodzie. Elongacja Merkurego i Wenus to ok. 12 stopni, jednak korzystne nachylenie ekliptyki do horyzontu pozwoli na ujrzenie ich.
Najlepsze warunki do obserwowania samego Merkurego będą ok. 14 marca, gdy jego elongacja wyniesie nieco ponad 18 stopni.
Widok na wieczorne niebo 14 marca. |
Jowisz - pojawia się nam już coraz wcześniej. Znajduje się w gwiazdozbiorze Wagi, i w środku miesiąca będzie wschodził już przed północą jako bardzo jasna "gwiazda".
Jowisz jest jeszcze mały i dość daleko, więc na lepsze warunki trzeba będzie jeszcze ten miesiąc czy dwa poczekać.
Marsa i Saturna można ujrzeć nad ranem nisko nad południowym horyzontem.
6 marca, godz. 04:45 - Saturn, Mars i Antares będą widoczne prawie w jednej linii. |
Z niecierpliwością oczywiście czekamy na Wielką Opozycję Marsa w tym roku. Mars zbliży się do nas na odległość tylko 57,6 mln km, a jego tarcza będzie mieć wielkość nawet ponad 24 sekundy kątowe.
Porównanie wielkości tarczy Marsa. |
Koniunkcja Wenus z Uranem - 28.03.2018
Zaraz po zachodzie będzie widoczne bliskie spotkanie Wenus i Urana w odległości 20 minut kątowych od siebie. By ujrzeć Urana obok Wenus potrzebujemy co najmniej lornetki. W teleskopie ujrzymy już nawet maleńką tarczkę planety.
Jeżeli wam się podobało to udostępniajcie i piszcie w komentarzach :) Pozdrawiam, McGoris.
ZOBACZ TEŻ:
Najjaśniejsze gwiazdy na niebie - Wega
Najjaśniejsze gwiazdy na niebie - Arktur
Najjaśniejsze gwiazdy na niebie - Kanopus.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz